Komedia ironiczno-romantyczna o parze, ktĂłra dostała możliwość przeżycia jeszcze raz swojej miłości. I o narodzie, ktĂłry dostał możliwość przeżycia jeszcze raz swojej historii. I o tym co z tego wynikło.

Historia musi mieć swĂłj dalszy ciąg...

Teodora Szackiego, warszawskiego prokuratora, łatwo rozpoznać na miejscu zbrodni. Wysoki, szczupły, w zbyt dobrym jak na urzędnika garniturze, o młodej twarzy, z ktĂłrą kontrastują zupełnie siwe włosy. Stoi trochę z boku, wściekły, że znĂłw kogoś zamordowano po siedemnastej, dokonując zamachu na jego poukładane życie rodzinne lub - zależnie od dnia - przeszkadzając mu w nieudolnym flircie, ktĂłry może to poukładane życie doszczętnie zburzyć. W chłodną niedzielę 5 czerwca 2005 roku Szacki rozpoczyna nowe śledztwo. W klasztorze w centrum miasta zamordowano jednego z uczestnikĂłw niekonwencjonalnej terapii grupowej, w czasie ktĂłrej pacjenci wcielali się w role swoich bliskich. Przypadkowe zabĂłjstwo podczas włamania? Taka jest oficjalna wersja, gdyż Szackiemu trudno uwierzyć w hipotezę, że sprawcą zbrodni jest ktĂłryś z uczestnikĂłw terapii. A jeśli tak, to dlaczego? Czy motywu należy szukać w nich samych, czy w osobach, ktĂłre odgrywali? Każde przesłuchanie dostarcza informacji jeszcze bardziej wikłających sprawę. Prokurator ma nadzieję, że dokładne zbadanie przeszłości denata ? osoby pozornie nieciekawej i bezbarwnej ? pozwoli wykryć przyczynę zabĂłjstwa i znaleźć sprawcę. Są jednak tajemnice, ktĂłrych nie odkrywa się bezkarnie - rodzinne tajemnice strzeżone przez siły potężniejsze niż rodzina...